Kościół św. Małgorzaty i św. Augustyna w Witowie

Kościół pw. św. Małgorzaty i św. Augustyna w Witowie-Kolonii to ważny obiekt rzymskokatolicki, uznawany za Sanktuarium Matki Bożej Zwiastowania, z reliktem cudownego obrazu Matki Bożej Zwiastowania. Historia świątyni sięga 1179 roku, kiedy to została ufundowana przez biskupa płockiego Wita z Chotla, co jest źródłem nazwy „Witów”. Kościół należał pierwotnie do opactwa norbertanów, które w 1241 roku zostało zniszczone przez Tatarów, co doprowadziło do śmierci większości zakonnic i zakonników. W ciągu wieków pełnił on ważną rolę jako miejsce spotkań królewskich, jednak jego losy zmieniały się w wyniku kasaty zakonu w XIX wieku, co doprowadziło do jego ruiny. Dzięki staraniom ks. kanonika Grzegorza Gogola, kościół został odrestaurowany, a obraz Maryi poddany rekoronacji, co uczyniło go sanktuarium maryjnym. Architektonicznie, kościół ma charakter barokowy z trzynawową, bazylikową strukturą, dwoma dzwonnicami i bogato zdobionym wnętrzem, w tym ołtarzem głównym z cudownym wizerunkiem Matki Bożej oraz pięknymi stiukami i organami o dwunastu głosach. Z dawnego opactwa zachowała się także baszta bramna, pełniąca obecnie funkcję dzwonnicy. Ciekawostką jest przysłowie o witowskim opacie, które świadczy o bogactwie tego klasztoru. W kościele znajduje się również tablica upamiętniająca ks. Rocha Łaskiego, proboszcza parafii, który zginął po aresztowaniu przez władze komunistyczne. Witowskie Sanktuarium stanowi ważny element regionalnego dziedzictwa kulturowego i historycznego, łącząc w sobie tragiczne wydarzenia przeszłości z żywą tradycją religijną.