Kościół św. Leonarda w Łowiczu to obiekt o bogatej historii sięgającej pierwszej wzmianki z 1520 roku, kiedy to pełnił funkcję świątyni wikariuszy wiejskich. Obecny budynek wzniesiono w 1626 roku, ale już wkrótce, około 1635 roku, spłonął. Odbudowany w 1642 roku, zyskał nowe elementy architektoniczne, w tym drewnianą nawę, która została dobudowana i konsekrowana w 1712 roku na cześć św. Leonarda i Małgorzaty. W 1915 roku kościół uległ znacznej ruinie, a po I wojnie światowej, w 1918 roku, przeszedł proces restauracji. Niestety, w czasie Bitwy nad Bzurą w 1939 roku ponownie został poważnie zniszczony, co doprowadziło do całkowitego zniszczenia nawy. Aby chronić pozostałości budowli przed rozbiórką, przykryto je dachami, co zatrzymało proces degradacji. Zachowało się jedynie dawne prezbiterium drewnianej świątyni, które jest cennym śladem przeszłości. Kościół miał duże znaczenie kulturalne i religijne dla lokalnej społeczności, a jego historia obrazuje zmieniające się losy regionu na przestrzeni wieków. Warto dodać, że przez lata stanowił również centrum życia akademickiego w Łowiczu. To miejsce, z jego bogatą historią i architekturą, pozostaje istotnym elementem dziedzictwa kulturowego miasta.