Kościół świętych Piotra i Pawła w Pabianicach to zabytkowa świątynia parafii ewangelicko-augsburskiej, zlokalizowana w centrum miasta przy ul. Zamkowej 8. Zaprojektowany przez Franciszka Reinsteina, kościół został wzniesiony w latach 1827-1832 i poświęcony 25 listopada 1832 r. przez ks. Ernsta Johanna Augusta von Modl. W latach 1875-1876 świątynia została rozbudowana, a w 2001-2002 przeszedł gruntowny remont, który obejmował renowację wnętrza, odgrzybienie ścian oraz osuszenie fundamentów. Architektonicznie kościół ma kształt rotundy wpisanej w plan krzyża, zwieńczonej stożkowym dachem z latarnią na szczycie. Zewnętrzna elewacja ozdobiona jest figurami apostołów, św. Piotra i Pawła, wykonanymi przez warszawskiego rzeźbiarza Aleksandra Pruszyńskiego. Wnętrze świątyni charakteryzuje się marmurową chrzcielnicą, sprowadzoną z Saksonii w 1864 roku, oraz ołtarzem z amboną, na której znajduje się obraz Jezusa modlącego się w ogrodzie Gethsemane, namalowany przez Wojciecha Gersona. Do czasów współczesnych nie zachowały się natomiast saksońskie witraże ufundowane przez rodzinę Kindlerów, które przedstawiały Marię u stóp zmartwychwstałego Jezusa oraz chrzest Jezusa. Na chórze umieszczone są organy firmy Gebrüder Walter, które wyróżniają się pełną trakturą mechaniczną, co czyni je jednymi z nielicznych zachowanych w regionie. Kościół nie tylko pełni funkcje religijne, ale jest także istotnym punktem na kulturalnej mapie Pabianic, świadcząc o bogatej historii i tradycjach lokalnej społeczności.