Willa Edwarda Herbsta w Łodzi

Willa Edwarda Herbsta, znana jako Muzeum Pałac Herbsta, to neorenesansowa rezydencja położona w Łodzi, wzniesiona w latach 1875–1877 prawdopodobnie według projektu Hilarego Majewskiego. Została zaprojektowana dla Matyldy Zofii Scheibler, córki znanego przemysłowca Karola Scheiblera, oraz jej męża Edwarda Herbsta. Budynek, dwukondygnacyjny, ma prostokątny plan z czterospadowym dachem oraz charakterystycznym czterokolumnowym portykiem. W 1877 roku dobudowano salę balową i oficynę gospodarczą, a w 1893 roku powstał dodatkowy budynek gospodarczy zaprojektowany przez Adolfa Zeligsona. Wnętrza willi odznaczały się przestronnością i reprezentacyjnym wystrojem na parterze, podczas gdy piętro przeznaczone było dla domowników, z bardziej skromnymi dekoracjami. Willa była w rękach rodziny Herbstów do końca 1941 roku, po czym przeszła w różne ręce użytkowników, co doprowadziło do jej dewastacji. Po wojnie przekształcona w Centrum Szkolenia Personelu do Żłobków Dziecięcych, przedszkole i inne instytucje, znacząco ucierpiała, szczególnie w wyniku niewłaściwego użytkowania. Muzeum Sztuki w Łodzi przejęło obiekt w 1976 roku, a po gruntownej rekonstrukcji w latach 80. XX wieku, otworzyło tam oddział muzealny prezentujący wnętrza typowe dla łódzkiej elity przemysłowej. W 1990 roku Muzeum Sztuki otrzymało medal Europa Nostra za przywrócenie świetności willi, a w 2012 roku otwarto Galerię Sztuki Dawnej. Po prawie dwuletnim remoncie w 2013 roku, Muzeum Pałac Herbsta zyskało nową ekspozycję oraz zrekonstruowany ogród zimowy. Willa jest nie tylko przykładem wspaniałej architektury neorenesansowej, ale również ważnym miejscem w historii Łodzi, będąc świadkiem zmian społecznych i kulturowych w regionie. Ciekawostką jest portret Aleksandry Herbst, żony Leona, który w 2013 roku symbolicznie powrócił do willi, przywołując wspomnienia dawnych właścicieli.