Kościół Zesłania Ducha Świętego w Łodzi to katolicki kościół parafialny usytuowany przy ul. Piotrkowskiej 2/2a, w pobliżu placu Wolności. Początkowo wybudowany w latach 1889–1891 jako ewangelicko-augsburski kościół pw. Świętej Trójcy, jego architektura łączy style eklektyczny i neorenesansowy, z elementami romańskimi. Projektantami byli Otto Gehlig i Hilary Majewski, a budynek ma formę krzyża greckiego, o wymiarach 30 m x 29 m. Z zewnątrz kościół zdobią wieżyczki, w tym cztery większe z chełmami, a centralna kopuła dominuje nad budowlą. Wnętrze, które zostało nadbudowane w czwartej ćwierci XIX wieku, charakteryzuje się bogatymi detalami, takimi jak stiukowe kolumny w stylu korynckim i romantyczne organy pneumatyczne firmy Schlag und Söhne, jedne z największych w Łodzi. W 1945 roku budynek, z aprobatą władz komunistycznych, został przekazany Kościołowi katolickiemu i przekształcony w parafię rzymskokatolicką. Kościół został poświęcony 1 stycznia 1945 roku przez ks. Jana Zdziowskiego. Parafia wykupiła świątynię i przyległe budynki od Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP w 1989 roku. W latach 2018–2019 przeprowadzono renowację elewacji budynku, przywracając jej oryginalny pomarańczowy kolor. Wnętrze zawiera polichromię autorstwa Mieczysława Saara oraz liczne upamiętnienia, w tym tablice pamięci ofiar II wojny światowej. Kościół Zesłania Ducha Świętego nie tylko pełni funkcje religijne, ale także stanowi istotny element dziedzictwa kulturowego Łodzi.