Bielnik Kopischa

Bielnik Kopischa to najstarszy zachowany obiekt fabryczny w Łodzi, usytuowany przy ul. ks. bpa Wincentego Tymienieckiego 5. Choć zwyczajowo nazywany jest bielnikiem, nigdy nie pełnił tej funkcji, a w jego miejscu stoi budynek gospodarczy wybudowany w latach 1828-1829 w stylu klasycystycznym przez Tytusa Kopischa, zakupionego w 1828 roku. Wcześniej, w 1825 roku, rząd Królestwa Polskiego zainwestował w budowę manufaktury włókienniczej, w której znajdowały się bielnik, krochmalnia, suszarnia i inne obiekty. Zakład zyskał renomę, jednak po powstaniu listopadowym zaczął podupadać, a w 1874 roku został sprzedany Petersom, a następnie w 1878 roku Karolowi Wilhelmowi Scheiblerowi. W II Rzeczpospolitej obiekt stał się siedzibą punktów medycznych, a w czasach PRL mieścił mieszkania oraz siedzibę Zakładów Przemysłu Bawełnianego. W latach 80. budynek przeszedł remont, stając się siedzibą Pracowni Konserwacji Zabytków oraz Banku Przemysłowego S.A. W 2006 roku miasto zakupiło nieruchomość z przeznaczeniem na siedzibę Miejskiego Konserwatora Zabytków i innych instytucji. Od 2014 roku budynek był wystawiany na sprzedaż i ostatecznie w 2017 roku sprzedany warszawskiej spółce „Hocan Estate”. Architektura Bielnika Kopischa charakteryzuje się klasycystycznym stylem z prostokątnym planem i czterospadowym dachem mansardowym. Obiekt ma dwie kondygnacje, a w części środkowej dodatkową trzecią, zwieńczoną tympanonem. Powierzchnia użytkowa wynosi 2179 m². Budynek jest wpisany do rejestru zabytków, co podkreśla jego znaczenie historyczne oraz architektoniczne w kontekście Łodzi jako istotnego ośrodka przemysłowego w Polsce.