Pałac Karola Scheiblera to neorenesansowy obiekt zbudowany w 1856 roku w Łodzi, według projektu Jana Karola Mertschinga. Po pierwszej przebudowie w 1865 roku, w latach 1884-1887 przeszedł istotne zmiany pod kierunkiem warszawskiego architekta Edwarda Augusta Lilpopa na zlecenie wdowy po Karolu, Anny Scheibler. Pałac wyróżnia się neorenesansową bryłą i eklektycznymi wnętrzami, wśród których uwagę zwracają gabinet, sala lustrzana oraz neomanierystyczna jadalnia. Znajdują się w nich cenne piece, boazerie, malowidła i oryginalne meble, a w gabinecie znajduje się unikatowa mozaika wenecka autorstwa Antonio Salviatiego. Choć wyposażenie apartamentów prywatnych na pierwszym piętrze nie ostało się, pałac pełni dziś funkcję Muzeum Kinematografii, które otwarto w 1986 roku. Obiekt był świadkiem wielu przemian, w tym przekształcenia na siedzibę Politechniki Łódzkiej zaraz po II wojnie światowej. Pałac został uznany pomnikiem historii w 2015 roku i często pojawia się w filmach, takich jak "Ziemia Obiecana" czy "Inland Empire". Dodatkowo, w pałacu mieszkały znane postacie, w tym gen. Feliks Maciszewski oraz Jerzy Scheibler, a w czasie II wojny światowej odbywały się tu różne wydarzenia związane z okupacją. Dzięki swojej różnorodności architektonicznej i bogatej historii, Pałac Karola Scheiblera stanowi ważny element kulturowego dziedzictwa Łodzi.