Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, św. Anny i św. Wojciecha w Parzęczewie

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, świętej Anny i świętego Wojciecha to rzymskokatolicka świątynia parafialna znajdująca się w dekanacie ozorkowskim w archidiecezji łódzkiej. Został zbudowany w latach 1802-1805 w stylu neoklasycystycznym z fundacji braci Franciszka i Ignacego Stokowskich, właścicieli dóbr parzęczewskich. Kościół poświęcono w 1805 roku, a jego pierwsza konsekracja miała miejsce w 1840 roku, co podkreśla jego znaczenie w lokalnej historii religijnej. W XIX wieku budowla była dwukrotnie rozbudowywana, zyskując nowe elementy architektoniczne i bogate polichromie. Kolejna konsekracja nastąpiła w 1903 roku, co świadczy o ciągłym rozwoju i ważności tej świątyni. W latach 1946-1949 zrealizowano neobarokową wieżę, co wzbogaciło jej architekturę. Kościół charakteryzuje się bogatym wyposażeniem, w tym czterema ołtarzami, konfesjonałami, organami, a także stacjami drogi krzyżowej i efektownym oświetleniem z mosiądzu. Wartością dodaną są dzwony wykonane w pracowni Felczyńskich oraz dzieła malarskie autorstwa Aleksandra Przewalskiego i Wincentego Łukasiewicza. Kościół nie tylko pełni funkcję sakralną, ale także stanowi ważny element kultury lokalnej, będąc świadkiem historii regionu. Jego architektura oraz bogate wyposażenie czynią go ciekawym obiektem dla turystów i badaczy zainteresowanych dziedzictwem kulturowym Polski.