Kościół Wszystkich Świętych i św. Jakuba w Giecznie

Kościół Wszystkich Świętych i świętego Jakuba to rzymskokatolicka świątynia parafialna znajdująca się w dekanacie ozorkowskim archidiecezji łódzkiej. Został wzniesiony w latach 1717–1721 z fundacji Jana Pokrzywnickiego, kanonika gnieźnieńskiego. Architektonicznie jest to drewniana budowla o konstrukcji zrębowej, oszalowana, z korpusem na planie prostokąta, składającym się z trzech naw o równej wysokości, rozdzielonych parami słupów. Na wschodniej stronie prezbiterium, węższym i wielobocznie zamkniętym, znajduje się murowana zakrystia, a przy korpusie umiejscowiona jest kwadratowa kruchta. Wnętrze budowli nakryte jest stropami płaskimi, a chór muzyczny podpierają dwie kolumny. Kościół przykryty jest dwuspadowymi gontowymi dachami, z wieżyczką na sygnaturkę nad nawą. Konsekrowany 18 listopada 1721 roku przez kanonika łęczyckiego Sebastiana Kasprowicza, kościół ma bogate wyposażenie. W ołtarzu głównym, wykonanym w 1720 roku, znajdują się rzeźby Apostołów Piotra i Pawła oraz obrazy Matki Bożej z Dzieciątkiem i Wszystkich Świętych z XVIII wieku. Po obu stronach prezbiterium znajdują się barokowe ołtarze z krucyfiksem i obrazem św. Rocha, a w nawach bocznych znajdują się obrazy Komunii św. Stanisława Kostki oraz św. Anny Samotrzeć. Ambona w stylu barokowym z obrazem św. Barbary pochodzi z 1670 roku, a drewniana chrzcielnica jest w stylu empirowym. Organy, wykonane w 1892 roku, oraz stacje Drogi Krzyżowej z formami płaskorzeźby, malowane w 1990 roku, wzbogacają kulturę i życie parafialne. Kościół, będący przykładem sakralnej architektury drewnianej oraz bogatego dziedzictwa kulturowego regionu, jest ważnym miejscem dla lokalnej społeczności.