Stara Rawa to wieś w województwie łódzkim, w gminie Nowy Kawęczyn, licząca około 170 mieszkańców. Miejscowość leży na Równinie Łowicko-Błońskiej, blisko granicy Bolimowskiego Parku Krajobrazowego i rzeki Rawki. Głównym źródłem utrzymania mieszkańców jest rolnictwo, a dogodne połączenia komunikacyjne z pobliskimi miastami sprzyjają także podejmowaniu pracy w przemyśle i usługach. Pod względem architektonicznym wyróżnia się tutaj drewniany kościół pw. św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza, zbudowany w XVIII wieku, z barokowym wystrojem i trzema ołtarzami. Obok kościoła znajduje się drewniana dzwonnica oraz cmentarz z zabytkowymi nagrobkami. Stara Rawa posiada także średniowieczne grodzisko, które było niegdyś rycerską strażnicą. Historię miejscowości dopełniają legendy o jej założeniu przez ród Rawiczów oraz fakt, że niegdyś znajdowała się tu pierwotna lokalizacja Rawy Mazowieckiej. W przeszłości wieś była ważnym ośrodkiem, w XV i XVI wieku funkcjonowało tu pięć karczm. Ciekawostką jest, że podczas Potopu szwedzkiego w Starej Rawie zatrzymał się król Szwecji Karol X Gustaw. W 2011 roku, podczas pielgrzymki, poświęcono pomnik upamiętniający przewodnika Warszawskiej Akademickiej Pielgrzymki Metropolitalnej, Zygmunta Malackiego. Mimo utraty znaczenia po przeniesieniu Rawy Mazowieckiej, Stara Rawa zachowała swoje zabytki i historyczny charakter, co przyciąga zainteresowanie turystów i historyków.