Gockowice

Gockowice to wieś w województwie pomorskim, w powiecie chojnickim, lokowana w 1354 roku na prawie chełmińskim. Etymologia nazwy wsi wywodzi się od imienia jej pierwszego właściciela, Gocka, a w dokumentach pojawia się w różnych formach, takich jak Gotzindorff, Götzendorff i Gockowice. Wieś znajduje się w regionie o zróżnicowanym ukształtowaniu terenu, zdominowanym przez wysoczyznę morenową Pojezierza Krajeńskiego, a jej gleby, choć niskowartościowe, sprzyjają nowoczesnemu rolnictwu ekologicznemu. Gockowice leżą na krawędzi zlewni Raciąskiej Strugi, gdzie znajduje się Jezioro Gockowickie. Historia wsi sięga czasów prehistorycznych, a badania archeologiczne odkryły cmentarzysko kultury pomorskiej z V wieku p.n.e. oraz osadnictwo wczesnośredniowieczne. Po przyznaniu ziemi Zakonu Krzyżackiemu Gockowice stały się dobrami rycerskimi, a przez wieki mieszkańcami byli głównie Polacy i Niemcy. Po I rozbiorze Polski wieś znalazła się w Prusach, a jej status zmieniał się wielokrotnie, przechodząc z rąk prywatnych do administracyjnych. W XX wieku, po traktacie wersalskim, Gockowice weszły w skład Polski, a ich populacja była wciąż zróżnicowana narodowościowo. Znajdująca się w wiosce gorzelnia przemysłowa, istniejąca od końca XIX wieku, była istotnym elementem lokalnej gospodarki. Gockowice wciąż utrzymują swoje zabytki, takie jak gminna gorzelnia, kapliczka z 1927 roku oraz częściowo zachowane groby dawnych właścicieli, co stanowi świadectwo bogatej historii i dziedzictwa kulturowego tej miejscowości. Warto również wspomnieć o zamknięciu lokalnej szkoły w 1978 roku oraz o rozwoju zakładu drukarskiego w latach 90. XX wieku, które ilustrują zmiany społeczne i gospodarcze jakie miały miejsce w tej wsi. Gockowice, z ich historią, lokalną kulturą i zabytkami, pozostają interesującym miejscem do poznania specyfiki życia na Pomorzu.