Tężnie w Inowrocławiu

Tężnia uzdrowiskowa w Inowrocławiu, zlokalizowana w Parku Solankowym, otwarta w 2001 roku, ma charakterystyczną formę dwóch połączonych wieloboków o obwodzie 322 metrów i wysokości 9 metrów. Pomysł jej budowy sięga 1984 roku, a sama budowa rozpoczęła się w 1994 roku. Na jej szczycie znajduje się taras widokowy, z którego można podziwiać panoramę miasta i parku. Tężnia spełnia ważną rolę uzdrowiskową; pompowana na górę solanka ściekająca po tarninie tworzy naturalny aerozol solankowy, wspomagający osoby z chorobami układu oddechowego, nadciśnieniem oraz stany ogólnego wyczerpania. Zasięg działania tężni wynosi około 300 metrów, a zaleca się przebywanie w jej pobliżu przez maksymalnie 15-30 minut. W 2020 roku przeprowadzono remont tężni, który obejmował m.in. wymianę tarniny oraz modernizację tarasu widokowego. Tężnia ma również znaczenie historyczne, ponieważ istnieją przesłanki archeologiczne, że na terenie Inowrocławia już w czasach rzymskich powstawały budowle przypominające współczesne tężnie, co czyni je jednymi z najstarszych konstrukcji tego typu w Europie. Ciekawostką jest, że odkryte pozostałości mogą być najstarszymi tężniami solankowymi na świecie, podkreślając tym samym bogate dziedzictwo kulturowe i przyrodnicze tego miejsca. Tężnia w Inowrocławiu nie tylko działa jako ważny obiekt uzdrowiskowy, ale również stanowi element promocji turystyki zdrowotnej i lokalnego dziedzictwa.