Bazylika mniejsza św. Wincentego a Paulo w Bydgoszczy to rzymskokatolicka świątynia zbudowana w stylu neoklasycystycznym, zaprojektowana przez Adama Ballenstaedta i wzorowana na rzymskim Panteonie. Budowa kościoła rozpoczęła się w 1924 roku, a jego monumentalny charakter miał symbolizować wdzięczność za powrót Pomorza do Polski oraz upamiętnić 300-lecie Zgromadzenia Księży Misjonarzy. W 1925 roku erygowano parafię, a do końca lat 30-tych zrealizowano większość prac budowlanych, jednak w 1939 roku kościół został zajęty przez wojska niemieckie, a następnie poważnie zniszczony. Po wojnie, w 1945 roku, misjonarze z Krakowa podjęli się odbudowy świątyni, która trwała wiele lat. W 1997 roku papież Jan Paweł II podniósł ją do rangi bazyliki mniejszej. Architektura wnętrza bazyliki jest bogata w detale, takie jak marmurowe pilastry, kasetony z rozetami oraz mozaiki zaprojektowane przez prof. Wiktora Zin. W centralnym miejscu znajduje się ołtarz główny z grupą Ukrzyżowania oraz sześć bocznych ołtarzy, które przypominają edykuły rzymskiego Panteonu. Ciekawostką jest podwieszana mozaika "Stworzenie Świata", znajdująca się w arkadzie zachodniej kościoła, oraz unikalne "Drzwi Błogosławieństw" autorstwa bydgoskiego rzeźbiarza Michała Kubiaka. Działalność parafii obejmuje nie tylko duszpasterstwo, ale także pomoc społeczną, w tym kuchnię dla ubogich oraz działalność charytatywną, taką jak noclegownia dla bezdomnych. Parafia prowadzi również chór Vincentinum, który istnieje od 1928 roku.