Wudzyn, znany także jako Groß Wudschin, to wieś w województwie kujawsko-pomorskim, położona w gminie Dobrcz. Z liczbą 893 mieszkańców na dzień grudnia 2020 roku, Wudzyn ma bogatą historię sięgającą średniowiecza. Pierwsze wzmianki o osadzie pochodzą z 1307 roku, kiedy to wieś została przekazana do klasztoru cysterskiego w Byszewie. W kolejnych latach Wudzyn był pod wpływem mnichów, którzy wprowadzali nowe metody uprawy ziemi i budownictwa, przyczyniając się do powstania latyfundiów obejmujących 40 miejscowości. Istotnym aspektem architektonicznym regionu były drewniane kościoły, z których jeden, zbudowany w 1292 roku, był filią parafii w Serocku. Nazwa wsi, ustalona w XVII wieku, wywodzi się z określeń związanych z wodą, co jest zasługą gęstości wód otaczających Wudzyn w średniowieczu. Po I wojnie światowej powstała nowa linia kolejowa łącząca Śląsk z Gdynią, co wpłynęło na rozwój osady. Mimo iż w okresie międzywojennym istniały szkoły oraz stowarzyszenia rolnicze, najważniejszym momentem we współczesnej historii Wudzyna był okres po II wojnie światowej, kiedy to wieś stała się siedzibą Gromadzkiej Rady Narodowej, a społeczność aktywnie uczestniczyła w budowie infrastruktury. W latach 70. wybudowano nową szkołę oraz infrastrukturę drogową, a po 1989 roku wieś zyskała nowe oblicze z rozwiniętą siecią ulic i lokalnymi usługami. W Wudzynie znajduje się także nieczynny cmentarz ewangelicki i cmentarz wojenny, gdzie spoczywają żołnierze, w tym harcerze z Bydgoszczy, którzy zostali zamordowani przez hitlerowców. W 2007 roku mieszkańcy obchodzili 700-lecie pierwszej wzmianki o Wudzynie, a osada staje się coraz bardziej atrakcyjnym miejscem do życia i wypoczynku, z intensywnie rozwijającym się budownictwem mieszkaniowym i ogródkami działkowymi, co przyciąga mieszkańców pobliskiej Bydgoszczy.