Katedra św. Marcina i Mikołaja w Bydgoszczy

Katedra św. Marcina i Mikołaja w Bydgoszczy to gotycki kościół z XV wieku, uznawany za najważniejszy zabytek staropolskiej architektury miasta. Jest to katedra diecezji bydgoskiej oraz sanktuarium Matki Bożej Pięknej Miłości, zawierająca tożsamościowe wizerunki maryjne. Historia kościoła sięga 1346 roku, gdy w Bydgoszczy erygowano parafię. Pierwsza drewniana świątynia przetrwała do pożaru w 1425 roku, po którym rozpoczęto budowę murowanej, obecnej świątyni, zakończonej w 1466 roku. W kolejnych wiekach kościół był rozbudowywany i upiększany, a na przełomie XV i XVI wieku podwyższono dach oraz przekształcono wnętrze, wprowadzając nowe ozdoby barokowe i ołtarze. W XVIII wieku świątynia ucierpiała z powodu pożaru i dewastacji, jednak pomimo zmian władzy i kasaty zakładów zakonnych, nadal była miejscem ważnym dla religijnego życia Bydgoszczy. W okresie pruskim kościół stał się jedynym parafialnym miejscem dla Polaków, co umocniło jego funkcję jako ośrodka kultu i tożsamości narodowej. Po zakończeniu II wojny światowej katedra przeszła wiele renowacji, a liczne prace konserwatorskie podniosły jej status. W 1999 roku papież Jan Paweł II nadał świątyni tytuł konkatedry archidiecezji gnieźnieńskiej, a w 2004 roku przekształcono ją w katedrę diecezji bydgoskiej. Ciekawostką jest to, że w 2018 roku odkryto skarb składający się z XVII-wiecznych wyrobów oraz monet, co świadczy o bogatej historii tego miejsca. Katedra, z bogatym wyposażeniem wnętrza, wciąż spełnia ważne funkcje kulturalne i religijne, przyciągając zarówno wiernych, jak i turystów.