Krajeński Park Krajobrazowy

Krajeński Park Krajobrazowy to największy park krajobrazowy w województwie kujawsko-pomorskim i trzeci co do wielkości w Polsce, o powierzchni 749,856 km², położony w północno-zachodniej części regionu. Jego tereny obejmują powiaty: sępoleński, nakielski i tucholski. Park charakteryzuje się młodoglacjalną rzeźbą terenu z formami glacjalnymi jak ozy, drumliny i wzgórza morenowe, a najwyższym wzniesieniem jest Czarna Góra, osiągająca 189 m n.p.m. W parku przepływają liczne rzeki, z których najważniejsza to Orla, a także występuje tu ponad 80 jezior, w tym największe: Więcborskie, Sępoleńskie i Lutowskie. Flora parku jest zróżnicowana, dominują bory sosnowe oraz lasy mieszane, a obszar parku obejmuje ważne torfowiska i bagna. Występują tu liczne gatunki roślin chronionych, a także cenne zespoły leśne, takie jak buczyna pomorska. Fauna parku jest bogata w ssaki, ptaki, gady i ryby. Spotyka się tu między innymi bobry, jelenie, bociany, czaple, a z gatunków chronionych m.in. łosie i cietrzewie. Krajeński Park Krajobrazowy jest bogaty w formy ochrony przyrody, obejmujące 96 pomników przyrody i pięć rezerwatów. W regionie można znaleźć zabytki architektury, które sięgają XIV wieku, w tym kościoły, dwory oraz pałace, takie jak pałac myśliwski Prezydenta Ignacego Mościckiego. Ciekawostką jest różnorodność krajobrazowa, z jeziorami połączonymi z dolinami rzek, co czyni park atrakcyjnym miejscem dla turystów i miłośników przyrody. Region ten ma także bogate dziedzictwo kulturowe i historyczne, z wieloma zabytkami architektonicznymi, które przyciągają uwagę turystów i mieszkańców.