Muzeum Porcelany w Wałbrzychu

Muzeum Porcelany w Wałbrzychu, założone w 1908 roku jako Altertumsmuseum für das Waldenburger Gebirgsland, ma bogatą historię związaną z regionalnymi zbiorami i architekturą. Początkowo mieściło się w reprezentacyjnym Pałacu Albertich, a po II wojnie światowej zbiory muzeum były chronione przez lokalne władze. Pierwszym powojennym kustoszem został Marek Sagan, który zorganizował ponowną ekspozycję muzeum otwartego w 1947 roku. Muzeum upaństwowiono w 1949 roku, a w 1975 roku uzyskało status Muzeum Okręgowego, obejmując nowo utworzone województwo wałbrzyskie. Po remoncie w 2015 roku muzeum przekształcono w Muzeum Porcelany, skupiając się na kolekcji liczącej ponad 10.000 obiektów specjalizującej się w porcelanie śląskiej, ze szczególnym uwzględnieniem wałbrzyskich fabryk oraz europejskich manufaktur. Część ekspozycji nawiązuje do stylu dawnej rezydencji, wykorzystując zbiory malarstwa, mebli i rzemiosła artystycznego. Muzeum prezentuje również współczesne polskie malarstwo oraz ceramikę z lat 50. i 60. XX wieku. W ramach działalności muzeum funkcjonują różne działy, w tym Ceramiki, Sztuki, Historii Miasta i Regionu, a także Biblioteka i Dział Edukacji i Promocji. Muzeum zostało wpisane do Państwowego Rejestru Muzeów w 2002 roku, co podkreśla jego znaczenie na kulturalnej mapie Polski.