Ustronie Dolne, historyczna dzielnica Kłodzka, leży na lewym brzegu Nysy Kłodzkiej i ma korzenie sięgające średniowiecza, kiedy to funkcjonowała jako podmiejska osada. W 1890 roku Ustronie zostało włączone w granice miasta. Z architektonicznego punktu widzenia, zabudowa Ustronia skoncentrowana jest wokół ulic Półwiejskiej i Skośnej, a dominuje w niej architektura z końca XVIII oraz XIX i XX wieku. Na terenie dzielnicy znajduje się kościół filialny św. Ignacego Loyoli, wybudowany w 1880 roku w stylu neogotyckim, oraz zespół zabudowań dawnych zakładów mięsnych z początku XX wieku. Ustronie jest osadą o charakterze rolniczo-przemysłowym, jednak brakuje tutaj osobnych terenów rekreacyjnych. Mieszkańcy korzystają z placu zabaw i łąk w pobliżu, a w lecie korzystają z Nysy Kłodzkiej. Ustronie jest miejscem, gdzie przeważa ludność wyznania rzymskokatolickiego, a jego mieszkańcy związani są głównie z parafią Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. W historii Ustronia ważną rolę odegrały wydarzenia związane z rozwojem Kłodzka; wieś była wielokrotnie niszczona wojen, a w XVI wieku na zboczu Szpitalnej Górki powstała cegielnia. W XX wieku, po zmianach administracyjnych i społecznych po II wojnie światowej, Ustronie utrzymało swój zdecydowany charakter rolniczy, jednak zaczęło się rozwijać dzięki wybudowaniu linii kolejowej oraz pojawieniu się przemysłu. Współcześnie Ustronie jest domem dla kilkuset mieszkańców, którzy korzystają z miejskiej komunikacji oraz dostępnych obiektów przemysłowych, w tym centrum handlowego Galeria Twierdza Kłodzko, otwartego w latach 2008–2010, obejmującego hipermarkety i różnorodne sklepy. Ustronie, choć nie ma własnych placówek edukacyjnych, jest częścią obwodów szkolnych przyległych szkół podstawowych w Kłodzku, co świadczy o integracji z większym miastem. Dzielnica, pomimo swojej historii i obecności przemysłu, zachowuje społeczny charakter małej osady, co tworzy unikalną atmosferę tej części Kłodzka.