Kościół św. Michała w Polkowicach

Kościół pod wezwaniem św. Michała Archanioła w Polkowicach to rzymskokatolicka świątynia, której historia sięga XIV wieku, z pierwszymi wzmiankami datowanymi na 1366 i 1376 rok. Początkowo była to drewniana konstrukcja, a obecny gotycki, jednonawowy budynek z cegły i kamienia został ukończony w 1679 roku. W XIX wieku kościół przeszedł istotne przebudowy, a w latach powojennych nastąpiły liczne remonty, które miały na celu jego renowację i zachowanie. Wyjątkowym elementem architektonicznym jest wieża, która została ukończona w 1690 roku, zdobiona wiatrowskazem przedstawiającym postać św. Michała. W 1768 roku zmieniono dach na dachówkę, a w XX wieku dokonano wielu renowacji wnętrza, w tym przywrócenia polichromii z XVII wieku, które przedstawiają ośmiu świętych. Kościół charakteryzuje się neogotyckim ołtarzem głównym, który ozdobiony jest rzeźbami aniołów oraz ewangelistów, a jego wyposażenie obejmuje także neogotycki ołtarz boczny, chrzcielnicę oraz ambonę z figurami świętych. W kontekście kulturowym, w otoczeniu kościoła znajdują się również figura św. Jana Nepomucena, a historyczne krzyż i kapliczka, przeniesione z cmentarza, wiążą się z lokalnymi legendami o pokucie, choć ich rzeczywiste pochodzenie pozostaje nieudowodnione i oparte na hipotezach. Kościół miał istotne znaczenie podczas epidemii dżumy w 1680 roku, kiedy to fundowano ołtarz ku czci św. Sebastiana. Po drugiej wojnie światowej kościół był w złym stanie technicznym, co zostało pogłębione przez wstrząsy górnicze. Zmiany dotyczyły nie tylko dachu, ale i wnętrza. W ciągu ostatnich lat zainstalowano nowe witraże oraz mechaniczne organy, które zastąpiły zniszczony instrument, oferując nowoczesne brzmienie w pięknym, historycznym wnętrzu. Kościół obecnie jest nie tylko miejscem kultu, ale i atrakcją turystyczną, będąc świadkiem bogatej historii lokalnej, zachowaną architekturą oraz związanymi z nią legendami. Trwały prace konserwatorskie podtrzymują długowieczność tej istotnej części dziedzictwa kulturowego Polkowic.