Synagoga w Głogowie

Synagoga w Głogowie, zbudowana w latach 1891-1892, była największą synagogą lokalnej gminy żydowskiej i uznawana za jedną z najpiękniejszych synagog w Niemczech. Jej projekt, inspirowany monachijską synagogą, tworzyli berlińscy architekci Hans Abesser i Jürgen Kröger. Budynek wzniesiono w stylu neogotyckim, eklektycznym oraz neorenesansowym, przy czym jego najbardziej charakterystyczną cechą była wysoka wieża z kopułą o wysokości 32 metrów, otoczona parterowymi przybudówkami z wejściami bocznymi. Synagoga mogła pomieścić 300 mężczyzn i 250 kobiet, co świadczyło o dużej randze społeczności żydowskiej w Głogowie. Niestety, w nocy kryształowej z 9 na 10 listopada 1938 roku, synagoga została zdewastowana i spalona przez hitlerowskie bojówki, a wkrótce po tym zgliszcza rozebrano do fundamentów. W 55. rocznicę jej zniszczenia w Głogowie odsłonięto pomnik poświęcony pamięci społeczności żydowskiej, który powstał na oryginalnych fundamentach synagogi i zawiera obelisk z inskrypcjami w języku polskim i hebrajskim, stanowiąc ważny element pamięci o lokalnej historii i kulturze żydowskiej.