Zamek Karpień, położony na szczycie Karpiaka w Górach Złotych, stanowi cenny element dziedzictwa historycznego i architektonicznego regionu. Jego początki sięgają wczesnego średniowiecza, kiedy to prawdopodobnie został założony przez plemię Chorwatów. Zamek był istotnym punktem obronnym, strzegącym szlaków handlowych w okolicy Doliny Górnej Białej Lądeckiej. W XIV wieku zamek stał się siedzibą szlachecką, a jego pierwszym znanym właścicielem był Thamo Glubos Starszy. Wraz z rozwojem feudalnego państewka Karpień zyskał na znaczeniu, a w XV wieku stał się obszarem konfliktów, w tym z wojskami husyckimi, które doprowadziły do jego wielokrotnego zniszczenia. Ostatecznie, zamek został opuszczony w XVI wieku, a jego ruiny stały się schronieniem dla rabusiów. W XVII wieku Karpień zaczął przyciągać turystów, a lokalne stowarzyszenia podjęły działania na rzecz jego ochrony i zagospodarowania. Dziś można zobaczyć jedynie fundamenty i pozostałości zamku, które jednak świadczą o jego dawnej wielkości. Ruiny są objęte ochroną jako zabytek, a teren wokół zamku stał się częścią szlaków turystycznych, co sprzyja jego dalszej popularyzacji. Badania archeologiczne prowadzone w XIX i XXI wieku pozwoliły na zgłębienie historii zamku, jednak jego stan techniczny pozostaje niepokojący, a brak konserwacji grozi dalszym zniszczeniem. Zamek Karpień jest zatem nie tylko ważnym obiektem historycznym, ale także miejscem edukacyjnym, które przypomina o bogatej przeszłości regionu.