Grochowa

Grochowa to wieś położona na południowych stokach Masywu Grochowa-Braszowice, która dzieli się na górną i dolną część, z nieistniejącym już osiedlem robotniczym z lat 50. XX wieku związanym z pobliską kopalnią magnezytu. Wieś posiada bogatą historię wydobycia surowców mineralnych, w tym magnezytu, który był eksploatowany od połowy XIX wieku. Wcześniej prowadzone były poszukiwania kamieni szlachetnych oraz rud metali, a szczególnie w latach 80. XIX wieku intensyfikacja wydobycia magnezytu doprowadziła do rozwoju nowych kopalni i pieców prażalniczych. Grochowa ma także historyczne znaczenie kulturowe, jako wieś o słowiańskim rodowodzie, której pierwsze wzmianki sięgają początku XIII wieku. Miejscowość była związana z różnymi właścicielami, w tym z rodziną Schlabrendorfów, a w XX wieku była własnością hrabiego Merveldta. W Grochowej zachowały się także Szwedzkie Szańce – zespół umocnień ziemnych z okresu wojny trzydziestoletniej, który był wykorzystywany w późniejszych konfliktach, w tym podczas wojen napoleońskich. Warto podkreślić, że wieś była pierwsza w powiecie ząbkowickim, która w końcu XIX wieku doczekała się elektryfikacji dzięki budowie hydroelektrowni. Według Narodowego Spisu Powszechnego z 2011 roku, Grochowa liczyła 316 mieszkańców i stanowi jedną z ważniejszych miejscowości w gminie Bardo. W rejestrze zabytków województwa dolnośląskiego znajduje się zespół fortów ziemnych z 1813 roku, świadczący o bogatej historii militarnej okolicy.