Schronisko PTTK „Andrzejówka”

Schronisko PTTK „Andrzejówka”, położone na Przełęczy Trzech Dolin pod szczytem Waligóry w Górach Suchych, zostało otwarte 21 października 1933 roku z inicjatywy tutejszego towarzystwa turystycznego WGV. Jego nazwa wywodzi się od prezesa towarzystwa, aptekarza Andreasa Bocka. Budynek zaprojektował architekt F. W. Kronke, a jego wnętrza stylowo urządził H. Brochenberger. Obiekt był nowoczesny jak na swoje czasy, oferując 220 miejsc gastronomicznych oraz 25 miejsc noclegowych. W 1936 roku gościł królową holenderską Wilhelminę i jej córkę, co świadczy o jego prestiżu. W 1944 roku, podczas II wojny światowej, schronisko zostało przejęte przez władze nazistowskie i wykorzystywane jako ośrodek dla Hitlerjugend oraz później jako siedziba Wehrmachtu. Po wojnie schronisko przeszło w ręce Dolnośląskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego, funkcjonując jako dom kolonijny, a w 1953 roku uzyskało status schroniska PTTK i nadano mu imię Mirosława Krajewskiego. W 1968 roku w pobliżu powstały pierwsze wyciągi narciarskie, co przyczyniło się do rozwoju turystyki zimowej w regionie. W kolejnych latach schronisko zdobyło uznanie w turystyce górskiej, plasując się pośród najlepszych polskich schronisk na przestrzeni lat. W 2009 roku zajęło piąte miejsce w rankingu górskich schronisk PTTK, a w 2013 roku pierwsze. Schronisko jest otoczone malowniczymi szlakami turystycznymi, w tym Głównym Sudeckim Szlakiem im. M. Orłowicza oraz trasami rowerowymi, co przyciąga miłośników turystyki pieszej i rowerowej. Dodatkowo, w sąsiedztwie funkcjonuje narciarski szlak prowadzący do schroniska Zygmuntówka. Obecnie „Andrzejówka” pełni ważną rolę w promowaniu lokalnej turystyki, co czyni ją interesującym miejscem dla turystów i miłośników górskich przygód.