Budynek Komendy Wojewódzkiej Policji we Wrocławiu

Budynek Komendy Wojewódzkiej Policji we Wrocławiu, usytuowany przy ulicy Podwale 31-33, jest przykładem architektury z lat 20. XX wieku, zaprojektowany przez Rudolfa Fernholza przy współpracy Malwitza. Budowa rozpoczęła się w 1927 roku, a zakończono ją w 1928 roku, z oficjalnym otwarciem 11 stycznia 1929 roku. Struktura składa się z dwóch frontowych budynków i czterech równoległych skrzydeł w formie łuków, generując pięć wewnętrznych dziedzińców. Budynek wyróżnia się bogato zdobioną elewacją główną z portykiem wspartym na filarach, na których znajdują się rzeźby autorstwa Feliksa Kupscha. Wnętrza, zwłaszcza hol i sala posiedzeń, są utrzymane w stylu art-deco, z ceramicznymi okładzinami i hebanowymi boazeriami, co świadczy o wysokim poziomie estetycznym i reprezentacyjnym. Ze względów praktycznych budynek był wyposażony w nowoczesne jak na swoje czasy udogodnienia, takie jak centralne ogrzewanie, windy, czy dwie sieci telefoniczne. Historia budynku sięga roku 1809, kiedy to powstała pierwsza siedziba Prezydium Policji na ulicy Biskupiej, a następnie przy ulicy Szewskiej. W obliczu wzrostu liczby pracowników zdecydowano o budowie nowego obiektu na zakupionym terenie dawnego ogrodu Eichborna. Projekt budynku przeszedł przez różne etapy koncepcji, zanim ostatecznie zatwierdzono obecny kształt, a architektoniczne wyzwania związane z podłożem były poważnym wyzwaniem dla konstrukcji. Interesującym faktem jest, że budynek przetrwał działania wojenne i do dziś pełni tę samą funkcję, co przed II wojną światową, będąc ważnym punktem na mapie wyrocławskiej architektury i historii.