Baszta Tkaczy w Chojnowie

Baszta Tkaczy, zlokalizowana w Chojnowie, to gotycka wieża wzniesiona przypuszczalnie około 1400 roku, wykorzystująca cegłę zgodną z materiałem użytym do budowy lokalnego kościoła farnym na przełomie XIV i XV wieku. Pierwsza wzmianka o ulicy Tkackiej, przy której znajduje się baszta, pochodzi z 1398 roku, a najstarszy dokument potwierdzający istnienie obiektu datowany jest na 1572 rok. Baszta była częścią miejskich fortyfikacji i była przydzielona cechowi tkaczy, który istniał w Chojnowie od 1332 roku. W XVI wieku w jej wnętrzu powstało więzienie. W 1631 roku, po decyzji rady miejskiej, osadzono tam mieszczan uchylających się od płacenia podatków, co wywołało niezadowolenie społeczności, prowadząc do skarg na władze. Baszta służyła również jako miejsce schronienia w czasie niebezpieczeństw; w 1642 roku ukryli się tu mieszkańcy podczas szwedzkiego najazdu, co świadczy o jej solidnej konstrukcji. Przez wieki baszta przechodziła wielokrotne odbudowy po pożarach, w tym w latach 1651–1692, kiedy to zyskała charakterystyczną ośmioboczną wieżyczkę, oraz w 1749 roku. Pierwsza odbudowa została sfinansowana przez darowiznę jednego z lokalnych tkaczy, a jej zwieńczenie stanowiła kopuła ufundowana przez cesarskiego kapitana. W 1903 roku baszta została wybrana na siedzibę pierwszego miejskiego muzeum, które otwarto po renowacji w 1908 roku jako Muzeum Starożytności. Pomimo że w 1933 roku muzeum przeniesiono do innego budynku, Baszta Tkaczy pozostaje istotnym punktem historycznym i architektonicznym w regionie, będąc wpisaną do rejestru zabytków. Baszta Tkaczy, znana także jako Weberturm, jest nie tylko cennym świadectwem średniowiecznej architektury, ale również miejsca o bogatej historii społecznej i kulturowej.