Pałac Sybilli w Szczodrem

Pałac Sybilli w Szczodrem, znany również jako „Śląski Windsor”, został zbudowany w latach 1685-1692 jako rezydencja książąt oleśnickich z dynastii Wirtembergów. Po wielkiej rozbudowie w latach 1851-1867, zyskał neogotycki charakter oraz bogato zdobione elewacje z łukami Tudorów i blankami. Obecnie jedynie fragmenty pałacu i otaczającego go parku przetrwały do naszych czasów. Zespół pałacowo-parkowy obejmuje m.in. opuszczoną oficynę, budynek teatru, który dziś pełni funkcję mieszkalną, oraz park przypałacowy stylizowany na angielski. Historia pałacu związana jest z wieloma dynastiami, w tym Wirtembergami, Welfami i Wettynami, a także z gościnnością dla polskich królów i wieloma ważnymi wydarzeniami kulturalnymi, jak prezentacja porcelany miśnieńskiej. W okresie międzywojennym pałac był centrum życia towarzyskiego, z teatrem i dużą kolekcją sztuki. Po II wojnie światowej jego losy były tragiczne; budowla została doszczętnie zniszczona, a pozostałości rozebrane w latach 50. i 70. XX wieku. Istotnym elementem dziedzictwa jest także fakt, że w 1990 roku ocalałe fragmenty wpisano do rejestru zabytków. Ciekawostką jest, że monumentalne lustro z pałacu znalazło się w poczekalni dworca Wrocław Główny, co stanowi ciekawy ślad po historycznej rezydencji.