Płakowice

Płakowice, wcześniej znane jako Plagwitz, to miejscowość w gminie Lwówek Śląski, która wyróżnia się bogatą historią, architekturą oraz unikalnym dziedzictwem kulturowym. Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1217 roku, kiedy to książę Henryk Brodaty przyznał miastu Lwówek Śląski 50 łanów ziemi i kopalnie złota koło Płakowic, co zapoczątkowało intensywne wydobycie tego kruszcu, szczególnie od 1180 roku. Złoto w Płakowicach wydobywano do końca XIII wieku, a ślady działalności górniczej są obecnie znane jako rejon kopalń z odnotowanym istnieniem około 25 tysięcy szybów. Architektonicznie miejscowość obfituje w zabytki, w tym zamek z lat 1550-1560 oraz zespół budynków związanych z dawnym szpitalem. Na uwagę zasługują także pomniki przyrody, takie jak niewielka jaskinia Zimna Dziura i wiekowe drzewa – dąb szypułkowy Faun oraz lipa drobnolistna Sara. Płakowice stały się także istotnym punktem na mapie bitew napoleońskich, gdzie w 1813 roku miały miejsce decydujące starcia. Po II wojnie światowej miejscowość przeszła transformację, stając się częścią Lwówka Śląskiego, a w latach 90. XX wieku w zamku powstał ośrodek misyjny. Ciekawostką jest fakt, że w latach 1953-1959 Płakowice stały się domem dla północnokoreańskich sierot wojennych. Architektura i historia Płakowic, od legendarnych czasów złotonośnych po szpital psychiatryczny, stanowią fascynujący rozdział w dziejach Dolnego Śląska.