Muzeum Narodowe we Wrocławiu

Muzeum Narodowe we Wrocławiu to jedno z czołowych muzeów w regionie Dolnego Śląska, składające się z gmachu głównego oraz trzech oddziałów: Muzeum Etnograficznego, Panoramy Racławickiej oraz Pawilonu Czterech Kopuł. Zbiory muzeum liczą ponad 200 000 obiektów, wśród których znajdują się dzieła sztuki z Wrocławia, Dolnego Śląska, a także z lwowskich galerii, przekazane przez ZSRR w 1946 roku. Muzeum posiada różnorodne kolekcje, w tym szczególnie cenne przykłady gotyckiej, śląskiej sztuki sakralnej oraz malarstwa i rzeźby polskiej i europejskiej. Gmach muzeum, wybudowany w latach 1883-1886 w stylu neorenesansowym, został zaprojektowany przez Karla Friedricha Endella i pierwotnie służył jako siedziba Zarządu Prowincji Śląskiej. Po wojnie był odbudowywany i przekształcony w muzeum. W budynku znajdują się imponujące rzeźby, w tym pomniki Dürera i Michała Anioła. Ciekawostką jest wystawa „Cudo-twórcy”, która prezentuje sztukę Bliskiego i Dalekiego Wschodu oraz nowoczesną ceramikę. Wśród wybitnych dzieł znajdują się prace takich artystów jak Jan Matejko, Wassily Kandinsky czy Bernardo Bellotto, co czyni muzeum istotnym punktem na kulturalnej mapie Polski. Od 1947 roku placówka przeszła przez wiele zmian organizacyjnych, a jej dyrektorami byli m.in. dr Jerzy Güttler i Mariusz Hermansdorfer. Otoczenie muzeum naszpikowane jest rzeźbami i stoi w pobliżu Odry, co dodaje mu uroku.