Pomnik Trójcy Świętej w Lądku-Zdroju

Pomnik Trójcy Świętej w Lądku-Zdroju to barokowa figura wotywna, zaprojektowana przez Michaela Klahra Starszego, znajdująca się w zachodniej części rynku. Wzniesiony w latach 1739–1741, obelisk ma nieco ponad siedem metrów wysokości, składając się z bogato zdobionego cokołu oraz smukłego filaru, z elementami trynitarnymi i naturalnej wielkości rzeźbami świętych, w tym Łukasza, Jana Ewangelisty, oraz Antoniego Padewskiego. W konstrukcji pomnika widoczne są cechy barokowego stylu, z dynamicznymi pozami postaci, co podkreśla ich ekspresyjność. Centralnym punktem pomnika jest figura Maryi Immaculaty, z wieńcem dwunastu gwiazd, a na szczycie stoją Bóg Ojciec, Jezus Chrystus oraz symbol Ducha Świętego. Obecność tablicy fundacyjnej z chronostykiem 1745 wskazuje na datę powstania pomnika w kontekście lokalnej historii - został ufundowany przez lądeckiego rajcę jako wotum dziękczynne za ocalenie miasta podczas pożaru. Monument przeszedł kilka renowacji, w tym istotną w 2008 roku, kiedy część krzyża uległa zniszczeniu. Warto dodać, że Klahr nie dożył chwili ukończenia swojego dzieła, zmarł w 1742 roku. Pomnik jest nie tylko świadectwem mistrzostwa rzeźbiarskiego, ale również odbiciem kultu religijnego oraz lokalnej historii Lądka-Zdroju, będąc jednocześnie przykładem sacrum związanym z opieką Opatrzności nad miastem. Ciekawostką jest, że figura Mater Dolorosa, stworzona przez Klahra, mogła być pierwotnie zaplanowanym elementem pomnika.