Panna z rybą

Panna z rybą, znana również jako Św. Piotr z rybą, to celtycki posąg kultowy z okresu lateńskiego, datowany na 400–200 roku p.n.e. Rzeźba została odnaleziona na północnym zboczu Ślęży przez Gottfrieda Heinricha Burgharta w 1733 roku, a możliwe, że pierwotnie znajdowała się w głównym miejscu kultowym tego regionu. Posąg, wykonany z jasnego granodiorytu, przedstawia schematyczną postać mężczyzny trzymającego dużą rybę, co może symbolizować znaczenie rybołówstwa i połowów w kulturze celtyckiej. Posiada niecodzienny układ ciała, z nogami w kontrapoście, co wskazuje na wpływy rzeźby greckiej. Rzeźba ma obecnie około 2,2 m wysokości, choć pierwotnie mogła mierzyć nawet 3 m. Warto zauważyć, że fragment rzeźby posiada wyryte linie przedstawiające fałdy szaty oraz znak krzyża na rybie, co sugeruje późniejsze nawiązania do chrystianizacji terenu. Postać bez głowy i ramienia, z silnie zerodowaną powierzchnią, jest interesującym świadectwem dawnych tradycji artystycznych i religijnych. Rzeźba znajduje się w zadaszonej wiacie przy szlaku turystycznym, obok innej rzeźby przedstawiającej niedźwiedzia, co czyni to miejsce atrakcją turystyczną i ważnym punktem na mapie historycznej regionu.