Fort W I „Salis Soglio”

Fort W I "Salis Soglio" to jednowałowy fort artyleryjski Twierdzy Przemyśl, wzniesiony w latach 1882-1886 według projektu szwajcarskiego inżyniera Daniela Salis-Soglio. Z początku miał być fortem pancernym, jednak ze względu na cięcia budżetowe wstrzymano zakup pancerzy, co skłoniło projektantów do dodania dodatkowych stanowisk artyleryjskich. Fort, część "Grupy Siedliskiej", odegrał kluczową rolę podczas pierwszego i drugiego oblężenia Twierdzy Przemyśl, wspierając działania obronne. Nazwa fortu honoruje jego twórcę, który był odpowiedzialny za budowę umocnień. Architektonicznie wyróżnia się centralnie usytuowanymi koszarami, trójdziedzińcową strukturą oraz ochroną dostępu za pomocą ceglanej bramy, która w odróżnieniu od innych fortów tego typu nie została usunięta po manewrach w 1896 roku. Fort był zabezpieczony suchą fosą z kaponierami, co zapewniało dodatkową obronę. Dziś jest jednym z lepiej zachowanych elementów twierdzy, udostępnionym zwiedzającym, z oryginalną bramą wjazdową, pozostałościami kazamat oraz dobrze zachowanymi częściami konstrukcyjnymi. Niestety, fosa nie zachowała kaponier, a poterny zostały zasypane. Fort posiada ciekawe elementy, takie jak winda do transportu artylerii oraz schody prowadzące na wał, gdzie znajdują się pozostałości stanowisk artyleryjskich. Wokół fortu zlokalizowane są fortów pomocnicze, co świadczy o jego strategicznym znaczeniu w przygranicznym regionie, blisko granicy polsko-ukraińskiej. Fort "Salis Soglio" nie tylko stanowi istotny element dziedzictwa militarnego, ale również interesującą atrakcję turystyczną dla miłośników historii i architektury.