Cerkiew pod wezwaniem św. Michała Archanioła w Turzańsku to drewniana parafialna cerkiew prawosławna, która powstała w latach 1801–1803. Należy do dekanatu Sanok diecezji przemysko-gorlickiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego i jest częścią podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej. Historia cerkwi sięga 1526 roku, kiedy to była wzmiankowana jako prawosławna, a później unicka. Budynek, wzniesiony w XIX wieku, przeszedł kilka remontów, w tym w latach 1896 i 1913, oraz w okresach powojennych. Po akcji „Wisła”, w latach 1947–1961 służył katolikom, a od 1963 roku powrócił do prawosławnych. Ciekawe jest to, że w latach 80. i 90. XX wieku oraz po 2000 roku cerkiew była wielokrotnie remontowana. W 1985 roku została wpisana do rejestru zabytków, a w 2013 roku znalazła się na liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Architektonicznie jest to cerkiew łemkowska typu północno-wschodniego, trójdzielna i bezwieżowa, pokryta dachem jednokalenicowym. Wewnątrz znajdują się ośmiopolowe kopuły namiotowe oraz zachowany ikonostas i polichromia autorstwa Josypa Bukowczyka. Otaczająca cerkiew trójkondygnacyjna dzwonnica z 1817 roku wyróżnia się dachem namiotowym i stylizowaną wieżyczką. Warto zaznaczyć, że na przycerkiewnym cmentarzu znajdują się nagrobki z końca XIX wieku. Cerkiew w Turzańsku stanowi nie tylko ważny zabytek architektury, ale także symbol wielokulturowości regionu, w którym początkowo współistniały różne wyznania, a jej historia odzwierciedla złożoną dzieje tej części Polski.