Cerkiew Opieki Matki Bożej w Równi

Cerkiew Opieki Matki Bożej w Równi to dawna greckokatolicka świątynia, która w drugiej połowie XVIII wieku została zbudowana w stylu bojkowskim. Obiekt wzniesiony jest w formie trójdzielnej, wyróżniającej się wysokością oraz szerokością nawą, a jego charakterystyczne sferyczne kopuły są różnej wielkości, co nadaje mu unikalny wygląd. Okna cerkwi są prostokątne, a wieńczące kopuły kute krzyże podkreślają jego sakralny charakter. Cerkiew została wpisana na listę zabytków w 1960 roku i jest częścią podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej. Historia obiektu jest złożona; jako świątynia greckokatolicka funkcjonowała do 1951 roku, kiedy to nastąpiło wysiedlenie ukraińskich mieszkańców wsi. Po ich wyjeździe budynek stał się zaniedbany i wykorzystywany jako magazyn. Pomimo tego, wiele elementów wyposażenia pozostało w dobrym stanie. W latach 60. XX wieku do muzeum w Łańcucie trafiły z cerkwi cenne zabytki, takie jak ikonostas z XVII wieku i ikony z XVIII wieku. W 1969 roku, mimo braku zgody administracji, lokalni wierni Kościoła rzymskokatolickiego rozpoczęli adaptację świątyni, która oficjalnie została przekazana Kościołowi łacińskiemu dopiero trzy lata później. Ciekawostką jest, że mimo przemian, jakie przeszła cerkiew, udało się zachować jej wartości architektoniczne oraz częściowe wyposażenie, co czyni ją nie tylko miejscem kultu, ale również świadkiem bogatej historii regionu.