Bazylika kolegiacka Przemienienia Pańskiego w Brzozowie

Bazylika kolegiacka pw. Przemienienia Pańskiego w Brzozowie to barokowy kościół rzymskokatolicki, zbudowany w latach 1676–1686 oraz konsekrowany w 1688 roku. Obiekt wyróżnia się orientowaną, trójnawową strukturą z dwuwieżową fasadą i dwoma późnobarokowymi kaplicami. Historia Brzozowa sięga 1359 roku, kiedy Kazimierz Wielki lokował wieś, a niektóre źródła sugerują, że parafia może być jedną z najstarszych w diecezji przemyskiej, powstając przed 1375 rokiem. Kościół był niejednokrotnie przebudowywany i odrestaurowywany, a jego budowę wspierali biskupi przemyscy. Szczególnie istotnym wydarzeniem była konsekracja obrazu Matki Bożej Ognistej, który został koronowany w 1858 roku. Wartością kulturową bazyliki są organy, których historia sięga końca XVII wieku, oraz ambona, uznawana za jedno z najpiękniejszych dzieł tego okresu, bogato zdobiona rzeźbami i motywami roślinnymi. W ciągu wieków Brzozów pełnił także istotne funkcje administracyjne, będąc rezydencją biskupów przemyskich. Bogata historia związana z obiektem i jego znaczeniem w regionie znajduje swoje odzwierciedlenie w licznych upamiętnieniach, takich jak tablice pamiątkowe, epitafia oraz pomniki, np. Jana Pawła II. Obchody kolejnych rocznic, jak 300-lecie konsekracji kościoła, podkreślają ważność tego miejsca w życiu religijnym i kulturalnym społeczności lokalnej. Współcześnie bazylika nadal jest ważnym punktem życia duchowego Brzozowa, a jej losy są ściśle związane z historią regionu.