Kościół Wszystkich Świętych w Rudawie

Kościół Wszystkich Świętych w Rudawie, powiecie krakowskim, to parafialny kościół rzymskokatolicki z bogatą historią, datującą się od 1326 roku. Architektonicznie wyróżnia się gotyckim prezbiterium z 1470 roku, XVII-wieczną drewnianą dzwonnicą oraz renesansową kaplicą św. Kazimierza. Dzwonnica, zbudowana w 1541 roku, ma charakterystyczne pochyłe ściany i jest przykładem średniowiecznej architektury obronnej. Wnętrze kościoła jest bogato wyposażone, posiada m.in. gotycki obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem z 1450 roku, obrazy św. Kazimierza oraz św. Anny Samotrzeci autorstwa Michała Stachowicza, a także chrzcielnicę z 1707 roku. Warto zauważyć drewniane tabernakulum z XVIII wieku, przypominające bazylikę św. Piotra w Rzymie, oraz XVII-wieczny dzwon odlanego przez Baltazara Roszkiewicza. Historycznie, kościół przeszedł wiele przebudów, w tym gruntowną renowację w 1614 roku, kiedy to dodano elementy gotyckie w postaci sterczyn. Odkryte w 1972 roku renesansowe fryzy z początku XVII wieku oraz barokowe schodkowe szczyty z XVII wieku jeszcze bardziej podkreślają bogactwo architektoniczne tej świątyni. W 1963 roku przeprowadzono kolejną restaurację budowli. Przed kościołem znajduje się pomnik nagrobny Elżbiety Zagorowskiej z 1709 roku, a w jego wnętrzu epitafium Elżbiety z Giebułtowskich Pisarskiej z 1576 roku. Kościół, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego, jest nie tylko miejscem kultu religijnego, ale także ważnym obiektem w regionalnym dziedzictwie kulturowym.