Stary Sącz

Gmina Stary Sącz, położona w sercu Kotliny Sądeckiej, zajmuje obszar 102,41 km², z czego 46% to tereny użytków rolnych, a 41% użytków leśnych, stanowiąc 6,61% powierzchni powiatu nowosądeckiego. Gmina jest miejscem, gdzie łączą się rzeki Dunajec i Poprad, a także krzyżują się ważne szlaki handlowe prowadzące do Słowacji i Podhala. Duża część terenu leży w granicach Popradzkiego Parku Krajobrazowego. Gmina ma bogatą historię, a jej początki sięgają 1257 roku, kiedy to książę Bolesław Wstydliwy przekazał ziemie sądeckie swojej żonie Kindze. W 1280 roku księżna ufundowała klaryski i klasztor Franciszkanów, a w 1358 roku Stary Sącz otrzymał prawa miejskie. W 1683 roku, podczas powrotu z kampanii wiedeńskiej, król Jan III Sobieski spotkał się w Starym Sączu z żoną Marysieńką. W XVIII wieku miasto dotknął wielki pożar, który zniszczył znacz część jego zabudowy. W gminie znajduje się wiele sołectw, takich jak Barcice Dolne, Barcice Górne czy Gołkowice, a planistą i siedzibą gminy jest miasto Stary Sącz. Gospodarka gminy opiera się głównie na rolnictwie i sadownictwie, z rosnącą liczbą mieszkańców prowadzących własną działalność gospodarczą. W Starym Sączu i okolicach funkcjonują liczne firmy handlowe, tartaki, zakłady przetwórstwa mięsa oraz gospodarstwa specjalistyczne, a pod koniec 1999 roku w gminie działało 845 przedsiębiorstw. Demograficznie gmina jest częścią województwa małopolskiego, a w latach 1975-1998 była częścią województwa nowosądeckiego. Sąsiaduje z gminami Łącko, Nawojowa, Podegrodzie, Rytro, Szczawnica oraz miastem Nowy Sącz. Stary Sącz wyróżnia się także zabytkami, z których najbardziej znaczący jest kościół w Barcicach z 1901 roku, posiadający ołtarz główny z 1622 roku oraz tryptyki z lat 1470-1480 związane z lokalną szkołą artystyczną. Gmina Stary Sącz to obszar o bogatej historii i kulturze, charakteryzujący się bogatymi tradycjami oraz pięknym krajobrazem, co czyni ją atrakcyjnym miejscem do życia i odwiedzenia.