Zamek Pieniny

Zamek Pieniny, znany także jako zamek Pieniński lub zamek św. Kingi, to średniowieczna warownia położona na północnym zboczu Zamkowej Góry w Pieninach, w Krościenku nad Dunajcem. Uznaje się, że powstał na początku lat 80. XIII wieku z inicjatywy św. Kingi jako schronienie dla klasztoru klarysek w razie zagrożenia, co udowodniła jego historia związana z najazdem Tatarów w 1287 roku. Zamek jest jednym z najstarszych murowanych zamków w Polsce, przykładem budowli wysokogórskiej, potrafił pomieścić około 100 osób oraz kilkudziesięciu żołnierzy. Architektura zamku charakteryzuje się unikatową formą oraz wykorzystaniem lokalnych materiałów, w tym wapienia, co potwierdza brak warstw wyrównawczych typowych dla późniejszych budowli. Mury zamku, głównie o grubości do 160 cm, były umiejętnie wkomponowane w trudny teren, co utrudniało dostęp wrogom. Zamek wykazuje cechy tzw. refugium, używanym tylko w czasie zagrożenia, a jego niedobory w dokumentacji historycznej sprawiły, że wiele jego aspektów pozostaje niejasnych. Ruiny zamku, objęte granicami Pienińskiego Parku Narodowego, przyciągają turystów i są miejscem pielgrzymek, związanych z lokalnymi legendami, które opowiadają o cudownym ocaleniu zamku przed Tatarami. W XIX wieku warownia zyskała popularność wśród kuracjuszy oraz poszukiwaczy skarbów. Zamek był wielokrotnie badany archeologicznie, a współczesne prace mają na celu zabezpieczenie i rekonstrukcję jego reliktów. Interesującym aspektem jest, że zamek, z uwagi na swoje położenie i architekturę, jest przykładem mistrzowskiego wpisania w naturalny krajobraz. Jego historia jest bogata w wątki związane z obronnością, a także legendami, które dodają mu mistycyzmu, czyniąc Zamek Pieniny fascynującym miejscem zarówno dla historyków, jak i turystów.