Roztoka Ryterska

Roztoka Ryterska to wieś położona w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim. Jej historia sięga czasów przed1770 rokiem, gdy tereny te należały do ziemi krakowskiej. W dolinach Małej i Wielkiej Roztoki znajdowała się niegdyś rozległa Puszcza Karpacka, której fragment można zobaczyć w rezerwacie Baniska. Wieś została formalnie uznana w 1786 roku, a według statystyk z 1870 roku, żyło tu 196 mieszkańców. Mimo dużego nachylenia terenu, osadnictwo zaczęło się rozwijać po XVIII wieku, gdy chłopi z sąsiednich wsi zaczęli uprawiać ziemię, hodować bydło i pracować w lasach. W 1916 roku tereny te stały się własnością hrabiego Adama Stadnickiego, a po II wojnie światowej wieś podlegała różnym reformom administracyjnym. Roztoka doświadczyła transformacji dzięki elektryfikacji i budowie dróg w latach 1958-1964, co poprawiło jakość życia mieszkańców. Większość zabudowy wsi, głównie murowanej, powstała w XX wieku, a wciąż można spotkać kilka zachowanych drewnianych domów. Warto także wspomnieć, że Roztoka jest częścią Popradzkiego Parku Krajobrazowego, z bogatą fauną i florą, a potok Roztoka stanowi lewobrzeżny dopływ Popradu. W dolinie Wielkiej Roztoki znajdują się źródła wody mineralnej, które w 1997 roku uznano za pomniki przyrody. Wieś była również znana z turystyki, zwłaszcza po opublikowaniu książki "Rogaś z Doliny Roztoki" przez Marię Kownacką w 1957 roku. Roztoka, mimo braku herbu, ma bogate tradycje kulturowe, a lokalna społeczność wciąż pielęgnuje pamięć o wydarzeniach historycznych, takich jak działalność partyzancka w czasie II wojny światowej. Obecnie Roztoka boryka się z problemami demograficznymi, a młodzież często emigruje za pracą, jednak pojawiające się ośrodki rekreacyjne, takie jak Ryterski Raj, oferują nowe perspektywy rozwoju.