Dwór w Karniowicach, zlokalizowany w gminie Zabierzów w powiecie krakowskim, to zabytkowy obiekt o bogatej historii i architekturze. Pochodzi z połowy XVIII wieku i został zbudowany w stylu późnobarokowym. Dwór ma formę podpiwniczoną, murowaną, parterową, na planie kwadratu z charakterystycznym łamanym dachem krytym gontem. W 1860 roku dokonano znaczącej przebudowy, którą zrealizował Stanisław Mieroszewski. W ich rezultacie dobudowano lukarny, ganek z neorokokowym szczytem, herbem Ślepowron oraz łacińską sentencją „Miłość ojczyzny naszym obowiązkiem”. Dodatkową atrakcję stanowią ośmioboczne alkierze w kształcie wieżyczek, które zdobią budynek, a obok dworu znajduje się kaplica z XVII wieku. Dwór i jego otoczenie, w tym park, są chronione jako zespół dworski wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego. W kontekście historycznym, na początku XVII wieku Karniowice należały do Jerzego Pipana, a później do biskupa Stanisława Wojeńskiego. Właściciele zmieniali się na przestrzeni wieków; majątek przeszedł w ręce rodzin Morsztynów, Ossolińskich, Meciszewskich, Bartynowskich i Lewickich. W 1856 roku majątek kupił Jan Stanisław Mieroszewski, który nadzorował przebudowę w 1860 roku. W dalszych latach dwór był w rękach Sobiesława Mieroszewskiego i rodziny Skrzyńskich, a od końca lat 20. XX wieku miejscem zarządzał Marian Skrzyński. W 1988 roku obiekt przeszedł renowację przeprowadzoną przez Krakowski Ośrodek Postępu Rolniczego, a w 1997 roku został sprzedany prywatnemu właścicielowi. W otoczeniu dworu znajduje się zadbany park krajobrazowy, który projektowany był na przełomie XVIII i XIX wieku i zachował ślady tarasowego założenia, co dodatkowo podkreśla wartości estetyczne tego miejsca. Dwór w Karniowicach ilustruje nie tylko zmieniające się style architektoniczne, ale również bogatą historię regionu oraz znaczenie lokalnych rodów w kształtowaniu kultury i tradycji krakowskiego obszaru.