Czerwone Wierchy

Czerwone Wierchy to masyw górski w Tatrach Zachodnich, składający się z czterech szczytów: Ciemniaka (2096 m), Krzesanicy (2122 m), Małołączniaka (2096 m) oraz Kopy Kondrackiej (2005 m), rozdzielonych trzema przełęczami. Ich geologia jest zróżnicowana, z warstwami wapieni i dolomitów na dolnych partiach oraz skałami krystalicznymi, takimi jak granity i gnejsy, na wierzchołkach. Słyną z pięknych widoków oraz bogatej roślinności, w tym rzadkich gatunków, takich jak przymiotno węgierskie. W dolinach otaczających masyw znajduje się wiele jaskiń, w tym największe w Tatrach, jak Jaskinia Harda i Jaskinia Wielka Śnieżna. Historycznie Czerwone Wierchy były miejscem wypasu owiec, z bogatą florą zbadano w latach 1923–1924. Ciekawostką jest, że Ludwik Zejszner jako pierwszy zmierzył ich wysokości w 1838 roku, a Mariusz Zaruski rozpoczął badania jaskiń, schodząc do Jaskini Rozpadłej. Z gór prowadzi wiele szlaków turystycznych, dostosowanych do różnych poziomów trudności, co sprawia, że są one dostępne dla turystów. Warto jednak pamiętać o zagrożeniach, szczególnie zimą i w mglistych warunkach. Czerwone Wierchy to miejsce o niezwykłym urok i znaczeniu turystycznym, oferujące zarówno atrakcyjne widoki, jak i możliwości wprawy w górskiej turystyce.