Zamek Czorsztyn

Zamek Czorsztyn, usytuowany na wzgórzu zwanym Zamkową Górą nad Jeziorem Czorsztyńskim, ma bogatą historię sięgającą XIII wieku, kiedy to powstały pierwsze drewniane budowle i obwarowania. W XIV wieku, z inicjatywy króla Wacława II lub świętej Kingi, została wzniesiona na tym terenie kamienna cylindryczna wieża, która stanowiła część systemu obronnego południowej Małopolski. W kolejnych latach zamek był rozbudowywany, a w XV wieku stał się ważnym punktem strategicznym na szlakach handlowych prowadzących na Węgry. Większą modernizację przeprowadził Kazimierz Wielki, który w XV wieku przekazał go pod zastaw, co przyczyniło się do dalszych prac budowlanych przez kolejnych starostów. W XVI i XVII wieku zamek zyskał cechy późnego renesansu, a największą rozbudowę przeprowadził Jan Baranowski w latach 1629–1643, wykorzystując nowoczesne rozwiązania architektoniczne. Po barokowym rozkwicie budowla zaczęła popadać w ruinę, zwłaszcza po austriackich przejęciach w XVIII wieku. Zamek Czorsztyn stał się synonimem malowniczej ruiny, inspirując romantycznych poetów i artystów, a jego historia obrosła w legendy, w tym o skarbie ukrytym w piwnicach przez pasterzy. Ciekawostką jest, że na początku XX wieku zamek zyskał popularność jako symbol utraconej Polski, a także stał się przedmiotem licznych badań archeologicznych i konserwatorskich. Dziś, po licznych pracach renowacyjnych oraz wpisaniu do rejestru zabytków, zamek jest udostępniany turystom i stanowi ważny element kulturowy regionu.