Maczuga Herkulesa

Maczuga Herkulesa to znana skała w Ojcowskim Parku Narodowym, zbudowana z twardych wapieni, która osiąga wysokość około 25 metrów. Została ukształtowana przez procesy krasowe oraz różnorodność wietrzenia. Historia zdobycia Maczugi jest bogata i pełna nieścisłości. Twierdzi się, że pierwszymi zdobywcami byli Anglicy w XIX wieku, ale brak na to dowodów. W 1933 roku Leon Witek, korzystając z drabin, dotarł na szczyt, montując na nim krzyż, a nieco później, w 1935 roku, krakowscy wspinacze znani jako Pokutnicy, Adam Górka i Kazimierz Paszucha, dokonali pierwszego tradycyjnego, wspinaczkowego wejścia na skałę. Jednak pierwsze potwierdzone zdobycie należy do Ludwika Ziemblica z 1913 roku. Pokutnicy, protestując przeciwko stylowi Witek, zdemontowali jego krzyż. Po utworzeniu parku narodowego wspinaczka na Maczudze jest zabroniona. Nazwa skały odnosi się do jej charakterystycznego kształtu i związanego z nią folkloru. Legenda Maczugi Kraka opowiada o księciu, który pokonał smoka, a jego maczuga stała się przestrogą dla złoczyńców. Inne legendy opisują sąsiednie skały, takie jak Sokola Skała, związana z kmieciem nieuczciwie oskarżonym, czy Czarcia Skała, na której Twardowski związał się z diabłem. Maczuga Herkulesa jest jednym z najważniejszych elementów krajobrazu Doliny Prądnika oraz popularnym miejscem turystycznym, które przyciąga zarówno miłośników przyrody, jak i pasjonatów historii. W okolicy prowadzą różnorodne szlaki turystyczne, w tym żółty szlak z Pieskowej Skały przez Dolinę Sąspowską do Ojcowa.