Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha” w Krakowie, założone w 2007 roku, wywodzi swoją nazwę od pseudonimu Feliksa Jasieńskiego, którego kolekcja sztuki japońskiej była impulsem do powstania instytucji. Pseudonim ten nawiązuje do nazwy japońskich drzeworytów autorstwa Hokusaia. Muzeum, otwarte w 1994 roku jako Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej, przez dekadę funkcjonowało jako oddział Muzeum Narodowego w Krakowie. W 2005 roku uzyskało status samodzielnej instytucji kultury, a dwa lata później otrzymało pełną autonomię jako muzeum. Projekt architektoniczny muzeum stworzył japoński architekt Arata Isozaki, współpracujący z polskim architektem Krzysztofem Ingardenem. Obiekt jest nowoczesny, ale jednocześnie odwołuje się do tradycyjnej sztuki japońskiej, co czyni go unikalnym w skali kraju. Muzeum posiada sale wystawowe, w których organizowane są zarówno stałe, jak i czasowe ekspozycje związane z kulturą i techniką japońską, a także prowadzi kursy parzenia herbaty oraz ikebany. Warto zaznaczyć, że w 2006 roku Manggha została uznana za jedną z 20 najciekawszych realizacji architektonicznych w Polsce po 1989 roku. Ciekawostką jest, że w 2002 roku Muzeum odwiedził cesarz Akihito z małżonką, którzy z okazji wizyty ofiarowali placówce sprzęt audiowizualny. Muzeum uzyskało też uznanie, zdobywając Nagrodę Specjalną Fundacji Japońskiej oraz przyciągając uwagę miłośników sztuki japońskiej i kultury azjatyckiej w Polsce. Dziś „Manggha” jest ważnym miejscem na kulturalnej mapie Krakowa, promującym sztukę, tradycje oraz język Japonii, i jest nadzorowane przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.