Fabryka Schindlera, znana jako Deutsche Emailwarenfabrik (DEF), została założona w 1937 roku w Krakowie przez Izraela Kohna, Wolfa Luzera Glajtmana i Michała Gutmana. Początkowo funkcjonowała jako Fabryka Naczyń Emaliowanych i Wyrobów Blaszanych, a później przeszła w ręce Oskara Schindlera, który ocalił ponad 1100 Żydów w czasie II wojny światowej, tworząc tzw. „Listę Schindlera”. Schindler poszerzył fabrykę, produkując nie tylko naczynia emaliowane, ale także menażki oraz materiały dla Wehrmachtu. Zatrudniając głównie Żydów, którzy uciekli przed nazistowskimi represjami, Schindler zapewnił im schronienie i pracę w obozach na terenie fabryki. Po wojnie fabryka została znacjonalizowana, a w 2007 roku w budynku otwarto oddział Muzeum Historycznego Miasta Krakowa, który dokumentuje okupację Krakowa w latach 1939-1945. Ekspozycja, prezentująca historyczne konteksty związane z życiem mieszkańców i losem Żydów w Krakowie, została wzbogacona o fotografie i materiały archiwalne. Muzeum instaluje także nowoczesne środki przekazu, takie jak interaktywne ekrany, aby przybliżyć te dramatyczne czasy. Fabryka obecnie stanowi ważny punkt na Krakowskim Szlaku Techniki, łącząc elementy architektoniczne z historycznym dziedzictwem. Oprócz Muzeum Historycznego, powstało tu także Muzeum Sztuki Współczesnej. Wśród eksponatów znajdują się fotografie ocalałych, biurko Schindlera z listą uratowanych osób, rekonstrukcje mieszkań w getcie oraz instalacje upamiętniające zagładę krakowskiego getta. Historia fabryki jest również przedmiotem powieści „Schindler’s Ark” autorstwa Thomasa Keneally’ego, a Steven Spielberg zekranizował ją w filmie „Lista Schindlera”, co przyczyniło się do dalszego rozsławienia tej niezwykłej historii o ludzkiej odwadze i poświęceniu w obliczu okrucieństw wojny.