Zabrzeż to wieś w Polsce, położona na pograniczu Beskidu Wyspowego, Gorców i Beskidu Sądeckiego, w województwie małopolskim. Znajduje się u ujścia Kamienicy Gorczańskiej do Dunajca i leży na skrzyżowaniu ważnych tras komunikacyjnych, łącząc „zakopiankę” z doliną Dunajca. Miejscowość ma bogatą historię, sięgającą czasów kultury łużyckiej, co potwierdzają pozostałości grodziska na Babiej Górze, datujące się na III okres brązu i wczesną epokę żelaza. Zabrzeż była znana już w XIII wieku, a najstarsza wzmianka o wsi pochodzi z 1312 roku. W przeszłości służyła jako punkt osadniczy dla jeńców tureckich oraz zbójników. Miejscowość, razem z sąsiednimi przysiółkami, była częścią starosądeckiego klasztoru klarysek aż do rozbiorów. W XIX wieku stała się częścią powiatu krościeńskiego. Obecnie to duża wieś letniskowa i ośrodek sadownictwa, głównie jabłoni i śliw. W Zabrzeży wyróżnia się dwukondygnacyjna kapliczka koło szkoły, niegdyś punkt ostrzegawczy. Ważnym miejscem jest także Babia Góra, gdzie upamiętniono pomocną staruszkę z XV wieku, a także sztuczny tor kajakarstwa górskiego, który przyciąga sportowców i organizuje międzynarodowe zawody. Zabrzeż to również miejsce, z którego wywodzi się wielu artystów i twórców ludowych, m.in. malarzy, poetów i rzeźbiarzy, a także podróżników, jak Dariusz Pachut, który zdobył najwyższy wodospad Salto Angel. W Zabrzeży miała miejsce beatyfikacja siostry Celestyny Faron NMP NP, co podkreśla duchowe znaczenie tej miejsca w kontekście kultury i historii regionu.