Bednarka (łemkow. Боднарка) to wieś położona w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, znana z licznych zabytków i bogatej historii. W rejestrze zabytków nieruchomych figuruje cmentarz wojenny nr 84 z I wojny światowej. Wśród innych zabytków znajdują się krzyże przydrożne oraz murowana i drewniana kapliczka. Najważniejszym obiektem historycznym jest cerkiew pod wezwaniem Opieki Najświętszej Maryi Panny z 1900 roku, zbudowana przez emigrantów. Cerkwia, różniąca się od tradycyjnych cerkwi łemkowskich brakiem babińca i dwiema wieżami, zachowuje częściowy ikonostas z czterema oryginalnymi ikonami. Od 1956 roku pełni funkcję kościoła rzymskokatolickiego. Bednarka ma bogaty kontekst toponimiczny, powiązany z terminami oznaczającymi bednarzy. Wieś została prawnie lokowana w XIV wieku, a najstarsze wzmianki sięgają 1401 roku. W XVIII wieku była zamieszkiwana przez grekokatolików oraz mniejszość rzymskokatolicką i żydowską. W wyniku Akcji „Wisła” w 1947 roku, z Bednarki wysiedlono 433 Łemków, co miało istotny wpływ na lokalną społeczność. Po 1956 roku część wysiedlonych Łemków pragnęła wrócić do rodzinnych stron, co ukazuje silny związek mieszkańców z rodzinnym miejscem. Dziś Bednarka liczy około 172 mieszkańców, w tym kilkanaście osób o łemkowskich korzeniach. Warto również zauważyć, że historia wsi nawiązuje do procesu osadnictwa wołoskiego, które charakteryzowało regiony górzyste Małopolski, co odzwierciedla dziedzictwo kulturowe tamtego okresu.