Kozi Wierch

Kozi Wierch, najwyższy szczyt w Tatrach Wysokich należący w całości do Polski, osiąga wysokość 2291 m i znajduje się w długiej wschodniej grani Świnicy, pomiędzy Doliną Gąsienicową a Doliną Pięciu Stawów Polskich. Nazwa szczytu wywodzi się od pasących się na jego stoku kozic, a jego pierwsze udokumentowane zdobycie miało miejsce w 1867 roku. Warto zauważyć, że zimowe podejście na Kozi Wierch, zrealizowane po raz pierwszy 3 kwietnia 1907 roku, było jednym z większych osiągnięć w narciarstwie tatrzańskim. Szlak turystyczny Orla Perć prowadzi przez wiele trudnych odcinków, w tym eksponowany fragment łączący Kozi Wierch z Kozią Przełęczą, który stanowi jeden z najtrudniejszych w całych Tatrach. Dla turystów przygotowano różnorodne trasy, zarówno łatwiejsze, prowadzące z Doliny Pięciu Stawów, jak i bardziej wymagające, takie jak Żleb Kulczyńskiego. W okresie zimowym najbezpieczniejsze jest podejście południowym zboczem, które wymaga zastosowania raków i czekana. Kozi Wierch, jako miejsce o istotnym znaczeniu do turystyki górskiej, jest także bogaty w rzadkie gatunki roślin. Masyw jest otoczony licznymi formacjami granitowymi, z bogatą historią wspinaczkową, w tym tragicznymi wydarzeniami, jak śmierć Jerzego Leporowskiego na Filarze Leporowskiego w 1928 roku. Szczyt ten, obok wartości architektonicznych związanych z jego geologią, stanowi także istotny punkt kulturowy, wpływając na pasterstwo i turystykę górską regionu. Współczesne wyzwania związane z ruchem turystycznym, takimi jak zatory ludzkie na Orlej Perci, stanowią dodatkowy kontekst dla odwiedzających ten wspaniały region Tatr.