Pomost Krakowski

Pomost Krakowski to mezoregion fizycznogeograficzny znajdujący się w południowej Polsce, na wschodnich obrzeżach Bramy Krakowskiej. Graniczy z Obniżeniem Cholerzyńskim, Płaskowyżem Proszowickim, Niziną Nadwiślańską oraz Rowem Skawińskim. Region charakteryzuje się systemem wzgórz, które zbudowane są głównie z wapieni jurajskich; do najważniejszych wzniesień należą Wawel, Wzgórza Tynieckie, Pychowice, Sowiniec oraz Krzemionki. Centralnym punktem Pomostu Krakowskiego jest rzeka Wisła, która przepływa przez ten obszar. W zachodniej części regionu znajduje się Bielańsko-Tyniecki Park Krajobrazowy, który jest jednym z niewielu zachowanych obszarów leśnych, a także miejsce licznych rezerwatów przyrodniczych i geologicznych, takich jak Panieńskie Skały, Skałki Przegorzalskie, Bielańskie Skałki, Bonarka i Kajasówka. Pomost Krakowski leży prawie w całości w granicach Krakowa, co czyni go istotnym regionem w kontekście miejskim. Niestety, jego wschodnia część przeszła znaczną antropogeniczną transformację, co stwarza poważne zagrożenie dla środowiska związanego z odpadami komunalnymi z Krakowa oraz zanieczyszczeniami pochodzącymi z Huty Sendzimira. Region ten, mimo problemów ekologicznych, ma ogromne znaczenie zarówno dla kultury, jak i historii Krakowa, będąc miejscem wielu atrakcji turystycznych i historycznych, które przyciągają turystów oraz mieszkańców. Pomost Krakowski to żywy świadek geologicznych i kulturowych procesów, jakie zachodziły na przestrzeni wieków, a jego unikalna sceneria oraz przyrodnicze skarby stanowią ważny element związany z tożsamością regionu.