Pogórze Wielickie

Pogórze Wielickie to mezoregion fizycznogeograficzny, który znajduje się na przedpolu Beskidów, pomiędzy dolinami rzek Wieprzówki i Raby. Granice tego obszaru określają różne jednostki geograficzne: na zachodzie sąsiaduje z Pogórzem Śląskim i Kotliną Oświęcimską, gdzie granicę tworzy dolina Wieprzówki, na północnym zachodzie z Bramą Krakowską, na południowym wschodzie z Pogórzem Wiśnickim oraz na południu z Beskidem Makowskim i Beskidem Małym. Charakteryzuje się długością około 50–55 km, szerokością 10–15 km oraz powierzchnią około 600 km². W skład Pogórza Wielickiego wchodzą Pasmo Barnasiówki i Pasmo Bukowca, a fragment południowo-wschodniej części tego obszaru znajduje się w Obszarze Chronionego Krajobrazu Pogórza Wiśnickiego. Region ten pełen jest różnorodnych walorów architektonicznych, w tym tradycyjnych budynków wiejskich oraz zabytkowych kościołów, które świadczą o lokalnym dziedzictwie kulturowym. Kultura Pogórza jest silnie związana z tradycjami góralskimi, które wpływały na lokalne zwyczaje, a także na sztukę, muzykę i rękodzieło. Jeśli chodzi o historię, teren Pogórza Wielickiego był świadkiem wielu wydarzeń związanych z rozwojem regionu, w tym osadnictwem, które kształtowało się na przestrzeni wieków. Ciekawostką jest różnorodność flory i fauny oraz piękne krajobrazy, które przyciągają turystów. Obszar ten staje się coraz bardziej popularny wśród amatorów aktywnego wypoczynku, którzy cenią sobie piesze wędrówki oraz obcowanie z naturą.