Kościół św. Jadwigi Śląskiej w Zabrzu, zlokalizowany w dzielnicy Poremba, to drewniana świątynia katolicka zbudowana w latach 1928–1929, która została wpisana do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego. Po I wojnie światowej, w obliczu rosnącej liczby katolickich wiernych, proboszcz parafii św. Franciszka, ks. Józef Bennek, zainicjował budowę nowego kościoła. Budowa rozpoczęła się w 1928 roku, a mimo że pozwolenie na budowę uzyskano dopiero w 1929 roku, zakończono ją w tym samym roku z całkowitym kosztem wynoszącym 360 tys. marek. Kościół został konsekrowany 30 sierpnia 1932 roku, a w 1937 roku podniesiono go do rangi kuracji. Po II wojnie światowej uzyskał status samodzielnej parafii. W latach 1994–2001 przeszedł remont, podczas którego zamontowano nowe witraże oraz obrazy. Co ciekawe, 8 czerwca 2008 roku kościół został zarejestrowany jako zabytkowy obiekt i znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego. Architektonicznie, budowla jest posadowiona na płycie żelbetowej i ma owalny dwunastobok z czterema ośmiobocznymi wieżami narożnymi, kryty wielospadowym dachem z dachówką ceramiczną, a hełmy wież pokryte są blachą miedzianą. Wnętrze kościoła zawiera sześć ołtarzy, a główny ołtarz w postaci tryptyku wykonał rzeźbiarz Franz Schink. Ciekawostką jest, że organy z 1833 roku, zbudowane przez firmę Gebrüder Walter, były wcześniej umieszczone w Lutyni, a do kościoła w Zabrzu trafiły w 1930 roku. W 2005 roku ze względu na szkody spowodowane mrozami zmieniono dachówki na dolnej części dachu. Kościół św. Jadwigi Śląskiej nie tylko pełni ważną rolę religijną, ale także odgrywa istotną rolę w zachowaniu lokalnego dziedzictwa architektonicznego i kulturowego.